warka 19 - Alt

Kolejnym gościem w moim przepastnym garze okazał się Alt. Piwo o którym sporo czytałem, że fajne, leciutkie, takie wiosenno letnie, z ciekawą chmielową rześkością i tak dalej. Dobra, myślę sobie, przecież jakie by nie było - w końcu piwo to piwo i po co te achy echy. Sam zobaczę.

Jak widać filozofia zasypu w tym wypadku nie wymaga użycia matematyki. Jeden słód, jeden gatunek chmielu. Zero subtelności. Jak przepis na piwo koncernowe.

Podgrzałem 12 litrów wody do 58 stopni, i wrzuciłem słód. Zapachniało wsią i poczułem pierwotną potrzebę zaorania jakiegoś pola. No ale musiałem mieszać i sprawdzać temperaturę. A ta po wrzuceniu słodu spadła o trzy stopnie. Znowu odkładam coś na później!

Kolejnym krokiem po 30 minutowej, czyli niemalże półgodzinnej przerwie, było dolewanie gorącej wody z równoczesnym podgrzewaniem zacieru. Mając już pewną wprawę w obu czynnościach wykonałem je na raz czyli jednocześnie. Zauważyłem również, że zacier jest bardzo gęsty, tak jakby słód wciągnął wodę.Ma to swoje plusy - praktycznie nie trzeba było kontrolować gara, temperatura sama bardzo ładnie się trzymała wymaganego poziomu.

Dodatkową wodę nastawiłem 15 minut przed końcem przerwy. Całe 5 litrów doszło do 70 stopni i powędrowało do zacieru. Patrzę ze zdumieniem - cóż za rzadki widok! Dosłownie! Zacier bardzo się rozrzedził, tak jeszcze nie miałem (nie licząc prywatnych niedyspozycji, ale to nie miejsce i czas)

Kolejne przerwy jak przysłowiowa bułka z woskiem - gładko i w ogóle bardzo do przodu.
Utrzymanie temperatury ograniczało się do oglądania tygrysów jedzących antylopy w TV. Tak sobie myślałem przy okazji że to ściema, że tygrysy są mądre, bo jakby były mądre to zamiast biegać i polować  udawałyby martwe i antylopy same by do nich podchodziły z czystej ciekawości. A potem już z górki, na pewno jakoś by się dogadali. No ale tygrysa nie przegadasz.

Filtrowanie bez zdjęcia, tak jakoś wyszło już nawet nie pamiętam dlaczego. Mam nadzieję, że to nie było nic poważnego. W każdym razie:
- po przerwach mam 17.5 litra zacieru
- pierwsze 5 litrów do zwrotu
- pierwsze 10 litrów zeszło w 20 minut
- dodaję do wysładzania w partiach kolejno 5 i 3 litry wody (80 stopni)

Do gotowania przystępuję z 18 litrami filtratu, w między czasie filtruje się końcówka zacieru, żeby było szybciej (pół godziny później dodaję ostatnie odfiltrowane dwa litry). Całość wrzenie osiąga po 30 minutach (cały czas pod przykryciem)

Dwie porcje chmielu poszły jak w przepisie. I tutaj mały achtung - przepis z którego ja korzystałem to wcześniejsza wersja ALTa wg. BA - ze 100 gramami chmielu. W nowej wersji porcja została ograniczona do 60 gramów - moim zdaniem dobrze. Gotowe piwo (przepraszam, muszę wybiec nieco w przyszłość) za bardzo przypominało India Pale Ale z uwagi na solidną dawkę granulatu. Jak by smakowało przy prawie o połowę słabszej dawce to już chyba szybciej Wy mi powiecie, bo ja nie prędko będę ten gatunek powtarzać.

Chmielenie, chłodzenie, wszystko bez problemów. Na koniec piękna galaktyka w garze. Zachwytom nie było końca przez dobre dwie minuty!

Nie miałem serca wywalać mułu, więc zdecydowałem się "sitkować". Uzyskałem w ten sposób dodatkowe 1.7 litra, ale czy warte jest to zakażenia? Przypominam, że na tym etapie nie może już wpaść nam do zacieru papieros, bezbarwna taśma klejąca czy nawet zwykły szalik, bo w tej temperaturze bakterie mają idealne warunki do działania.

Po chmieleniu (znów bez zdjęcia, damn!) badanie blg i dolewanie wody - mam 17,5 blg na starcie:
+ 4 litry = 14,5 blg
+ 2 litry = 13 blg
+ 1 litr = 12,5 blg - i na tym poprzestaję, ponieważ i tak mam już 21 litrów

Drożdże podtopione w wodzie (22'C) zadane na brzeczkę 22'C. Całość szczelnie zamknięta, rurka fermentacyjna wypełniona, czekamy.

po burzliwej

Smak mocno chmielowy, coś jak IPA do którego już wcześniej robiłem nawiązanie, ale słodsze. Zapach również owocowy.

butelkowanie

Pyszne! Grejpfrutowe i leciutkie (dużo chmielin).

etykieta