Etykiety

Warka 1 - Lager (brew-kit)

Pierwsza warka, stres, brak doświadczenia, ale fantastyczna zabawa.
Bazą etykiety jest ilustracja pędów, liści i szyszek chmielu, pobrana z ogólnodostępnych grafik google. Wstążka - naprawdę, już nie pamiętam skąd.

Warka 2 - Pszeniczne (Hefe-weizen)

Od razu na głęboką wodę - zacieranie, i jeden z najtrudniejszych styli - dużo przerw, kłopotliwe filtrowanie.
Jako tło etykiety ponownie wykorzystałem ten sam styl rysunkowy z grafik google. Na rycinie kiełki pszenicy.

Warka 3 - Red Irish Ale

Pierwsza warka, której smak pasował mi od początku do końca - i to już po tygodniu od zabutelkowania!
W tle symbol Irlandii, koniczyna. Reszta po staremu.

Warka 4 - Stout

Piwo wyszło fantastyczne, chciałem więc zmienić też coś w etykiecie.
Przede wszystkim kształt - wycinanie owali, uważając, żeby nie przyciąć wstążeczki, stawało się bardzo nużące. Poza tym - Stout to ciemne piwo, chciałem podkreślić jego mrok i głębię, zanurzając prawie całą etykietę w czerni.

Warka 5 - Dunkel Weizen - carawheat

Lekka modernizacja stylu, i powrót do krągłości. 

Warka 6 - Dunkel Weizen - caramunich

Tak jak poprzednio - zmienił się jedynie napis na spodzie (robiłem trzy wersje dunkela, każdą z innym dodatkiem)

Warka 7 - Dunkel Weizen - saflager

Jak wyżej. Samo piwo dość oryginalne - zasyp pszenny, drożdże lagerowe, fermentacja jak górniaki.

Warka 8 - Red Irish Ale #2

Postanowiłem nie kombinować - gdybym miał robić każdą etykietę inną to szybko skupiłbym się bardziej na grafice niż na warzeniu. A nie o to chodzi... Przyciemniam jedynie środek, żeby nadać głębi i dodają subtelną "2"

Warka 9 - Pejotowe

Czyli porządki w szafce ze słodami. Wyszło bardzo dobre (najlepsze okazało się po upływie ponad 5 miesięcy).
Jak widać etykieta zmierza w kierunku kompromisu - wygoda wycinania (prostokąt) wraz z owalem który przewijał się przez cały czas. Oklepana czcionka (ale zawsze chciałem jej użyć i nie miałem gdzie), wschodni motyw z promieniami i jeden z moich ulubionych kolorów dla akcentu.

Warka 10 - Roggenbier

Bazą jest obraz Ivana Szyszkina "Żyto" (1878 r.) Miałem problem ze skontaktowaniem się z malarzem, więc zdjęcie użyłem bez pytania.
Owal nad flagą z Elefantem trzyma w ryzach i ogranicza przestrzeń, w dolnej części pozwalam jej się uwolnić.

 

Warka 11 - Porter Angielski

To musiało kiedyś nastąpić - piwo tematyczne, więc zupełna zmiana stylu. Pole do popisu miałem spore, bo to dość charakterystyczny temat.
Tym razem zdjęcie mojego autorstwa (co prawda nie Czarnobyl tylko Prypeć, ale bardziej chodzi o przekaz), stylizowane czcionki i kolory które komponują się z latami 80. Zależało mi też, by etykieta przypominała nieco plakat.

Warka 12 - India Pale Ale

Kolejne zaskoczenie dla mnie samego, ale po prostu flaga Indii (która sama w sobie jest piękna w swych kolorach) musiała tu paść. Prostota przede wszystkim - bardzo ładnie prezentuje się na butelkach. 

Etykieta zajęła 2-gie miejsce w Konkursie Etykiet Piw Domowych Birofilia 2012. 
Dziękuję za uznanie :) 

Warka 13 - Pszeniczne (Hefe-weizen)

Ehh... miałem tylko zaktualizować dane z etykiety nr. 2 i po spawie. Ale tu zmieniłem literkę, tam przesunąłem logo... i nie mogłem się powstrzymać, żeby nie zrobić czegoś nowego.
Sporo w etykiecie prostej typografii, zdjęcie z darmowych baz, i uparłem się, żeby dorobić "metkę" po lewej stronie z adresem bloga. Będzie się klęło przy wycinaniu. Mam nadzieję, że będzie ciekawie wyglądać lekko odstając od butelki. 
Poza tym ciekawe, głębokie, jesienne kolory. Bardzo takie lubię.

Warka 14 - Stout owsiany

 Etykieta przerobiona z warki 4, gdzie bazą jest pieniące się, ciemne piwo. Znakiem rozpoznawczym powoli staje się stosowanie symetrii i typografi. Generalnie myślą przewodnią są dwa smaki - gorzkiego, kawowego stouta (przedstawionego za pomocą górnej partii - teksty wpisane w ostry prostokąt), oraz dodatek płatków owsianych, nadających miękkości (dół etykiety jest łagodny, owalny i puszysty). Zaś adres strony internetowej zdaje się uśmiechać do użytkownika butelki, dopełniając całości i sugerując zadowolenie z obecnego stanu rzeczy :) 

Warka 15 - Porter angielski #2

Można powiedzieć, że tak jak pisarz zaczyna od białej kartki papieru, ja zacząłem od czarnego pola na monitorze. 
Magiczne połączenie pomarańczy z czernią, zabawa w odcienie szarości i nieśmiało wyglądający zza logotypu browaru PORTER. Całość na tle zaćmienia słońca, zapewne na całokształt etykiety miała delikatny wpływ płyta Pink Floyd, której akurat słuchałem...
Całość ładnie skondensowana i zamknięta w formie kwadratu.
Da Vinci wie o co chodzi. 

Warka 16 - Monachijskie ciemne

Powiem szczerze, tutaj trochę się namęczyłem.
Monachijskie.
Jakie skojarzenia? Mam dać mapę, mnichów, olimpiadę, co mam dać? :)
Po naprawdę wielu wersjach (kto wie, może te poprzednie pojawią się w "behind the scenes") zdecydowałem się na sprawdzony przepis - PROSTOTĘ. 
Problem w tym, że aby taki stan osiągnąć, trzeba maksymalnie wszystko skomplikować. Zacząć niewinnie, dojść do wersji "monachijskie_4_c.psd" i uznać, że jedyne czego potrzeba do szczęścia to dobre tło i fajna czcionka. 
Graficy przeglądający tego bloga pewnie się ze mną zgodzą... 

A co do samej kompozycji - centrum pozostaje czysto informacyjne, zaś satelitujące napisy dotyczące warki chciałbym by były rozumiane jako pęcherzyki dwutlenku węgla, którym to w znacznym stopniu piwo się nasyciło podczas prawie dwumiesięcznej fermentacji w lodówce... 

Warka 17 - A'la Grodziskie

Jak to bywa w Internecie, publikuję etykietę wcześniej niż pojawił się opis z warzenia ;) 
Samo piwo zaś jest już oblepione etykietami (które w rzeczywistości wyglądają 100 razy lepiej niż na monitorze) i powoli dojrzewa.
Sporo czytałem na temat dawnego piwa Grodziskiego. Tutaj jednak skupię się na samej grafice, refleksje zostawiając na relację z warzenia.
Jak wiadomo, piwo powstawało w czasach których my, trzydziestoparolatkowie, raczej nie pamiętamy. Stąd elementy - składana kartka papieru, symbolizująca "etykietę zastępczą", wyblakła, retro czcionka, rozbudowane opisy rodem ze starej szkoły dziennikarskiej, delikatne przekrzywienie całości - oddające niegdysiejszą niedbałość podczas powielania etykiet.

Namordowałem się przy tej etykiecie, przechodząc od prostoty do motywów z amerykańskich pin-upów z lat '50 i z powrotem. Patrząc na etykietę laik powie - 5 minut roboty. Ja nic nie powiem, tylko się zaśmieję :) A piwo genialne w smaku.